Dag 13: Het Cubaanse ritme
De band speelt stug door bij een enkel TL-acculicht op de bar.
De nutsvoorzieningen op Cuba zijn niet optimaal. In sommige streken is er alleen op bepaalde uren leidingwater, en ook de electriciteit wil nog wel eens uitvallen. Als toerist merk je daar niet veel van, want de staatshotels en staatsrestaurants hebben altijd water en meestal electriciteit.
Maar vandaag overkwam het ons ook. Aan het begin van de avond viel de stroom uit, net toen wij in een
paladar buiten Viñales zaten te eten. De eigenaar kwam snel met een TL-acculicht en een paar kaarsen aanzetten. Na het eten liep hij een stukje mee om te zorgen dat we op de (aardedonkere) weg naar het dorpje terecht kwamen. Gelukkig lichtte een smalle maansikkel ons bij.
In het dorp was alles donker. Toch kwam er uit een van de café's nog muziek. Bij het zwakke schijnsel van een TL-acculicht speelde een salsaband de sterren van de hemel. Ook lokale en import dansers lieten zich niet weerhouden door het gebrekkige licht.
Het moge duidelijk zijn: dit is het ritme dat altijd door Cubaanse aderen stroomt.
